حامد اردشیری لاجیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، عضو انجمن پژوهشگران جوان، د
محمد رنجبر - استاد مهندسی معدن، دانشگاه شهید باهنر کرمان
زهرا منافی - کارشناس ارشد بیوهیدرومتالورژی، امور تحقیق و توسعه مجتمع مس سرچشمه،
مجید لطفعلیان - دانشجوی دکتری مهندسی معدن، عضو انجمن پژوهشگران جوان، دانشگاه شهید ب

با توجه به حلالیت ناقص کالکوپیریت در لیچینگ شیمیایی توجه به روشهای نوین از جمله بیولیچینگ برای جایگزین کردن روش-های سنتی (پیرومتالورژی) افزایش یافته است. در فرآیند بیولیچینگ از میکروارگانیسمها برای این منظور استفاده میشود اما برای استفاده از باکتریها در مقیاس صنعتی باید شرایط بهینه بکارگیری آن کاملاً تعیین شود. از جمله این شرایط، میزان کربن مورد نیاز برای رشد بهینه باکتریها و نیز سازگاری آنها با درصد جامدهای بالا، در نهایت بهبود عملکرد باکتریها در فرآیند بیولیچینگ است. منابع کربنی مورد استفاده برای باکتریها گاز دی اکسید کربن و مخمر میباشند. در این تحقیق تأثیر مخمر بر سازگاری باکتریهای مزوفیل در درصد جامد 10 درصد در دو محیط کشت Modified Norris 9 و k بررسی شده است. برای این کار ابتدا باکتریهای مزوفیل در محیط کشت Modified Norris 9 و k و در فشار جزئی 9% از گاز دی اکسید کربن در دستگاه انکوباتور شیکر (ظروف لرزان) کشت داده شدند. پس از رشد باکتریها و سازگار کردن در درصد جامدهای 3 و 5 درصد، سازگاری آنها در درصد جامد 10درصد با کنسانتره کالکوپیریتی معدن مس سرچشمه انجام شد که نتایج بدست آمده مفید بودن استفاده از مخمر را در مرحله سازگاری باکتریهای مزوفیل و کوتاه نمودن مدت زمان سازگاری به اثبات رسانده است.

دی اکسید کربن، مخمر، باکتریهای مزوفیل، کنسانتره کالکوپیریتی