مرتضی ربیعی - دانشجوی کارشناسی آموزش شیمی، دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر اصفهان
امیرحسین چشمه خاور - دکتری شیمی معدنی، عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر اصفهان
امین کریمی زاده - دانشجوی کارشناسی آموزش شیمی، دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر اصفهان

در پژوهش حاضر سعی شده است تاانواع رویکردها در ارائه محتوای آموزشی نانو معرفی شوند و کارایی و مشکلات هریک با توجه به نظام اموزشی حاضر در کشور عنوان شوند. روش تحقیق حاضر، روش کیفی و کتابخانه ای بوده و ابزار این پژوهش نیز تمامی منابع موجود و در دسترس از جمله کتاب ها، مجلات و سایت های اینترنتی می باشد همچنین با چند تن از متخصصین نانو فناوری مصاحبه و ازتجارب و نظرات آن ها در این زمینه سوال به عمل آمد نتایج نشان داد که نبود چارچوب و برنامه مدونف فراهم نبودن زیر ساخت های کافی، حجم بالای کتب درسی و عدم تسلط دبیران چالش های اصلی در زمینه آموزش فناوری نانو هستند. با توجه به حجم و تراکم موضوعات درسی عملاً امکان ورود فناوری نانو به عنوان یک مبحث مستقل در کتب درسی وجود ندارد. بنابراین راهکار کوتاه مدت می تواند به گونه ای باشد که مطالب مربوط به فناوری نانو در ارتباط با مباحث دیگر باشد تا موجب تقویتآن ها شود. ولی آموزش این شاخه از علم به صورت بنیادی نیازمند برنامه ریزی آموزشی مدون درتمامی سطوح ابتدایی و متوسطه می باشد. همچنین ارتباط مدارس با دانشگاه ها و پارک های علم و فناوری می تواند تا حدودی مشکل کمبود امکانات اموزشی درمدارس را حل کند.

آموزش،فناوری نانو، کتب درسی، رویکرد آموزشی