اثر چندریختی تک نوکلئوتیدی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز بر حافظه دانشجویان
عنوان مقاله: اثر چندریختی تک نوکلئوتیدی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز بر حافظه دانشجویان
شناسه ملی مقاله: JR_ICSS-22-1_006
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_ICSS-22-1_006
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابوالفضل شایان نوش ابادی - استادیار رفتار حرکتی، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
محمدعلی دولتی - استادیار ژنتیک پزشکی، مرکز تحقیقاتی بیوشیمی و تغذیه در بیماری های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان، کاشان، ایران
عبدالصالح زر - دانشیار فیزیولوژی ورزش، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
خلاصه مقاله:
ابوالفضل شایان نوش ابادی - استادیار رفتار حرکتی، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
محمدعلی دولتی - استادیار ژنتیک پزشکی، مرکز تحقیقاتی بیوشیمی و تغذیه در بیماری های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان، کاشان، ایران
عبدالصالح زر - دانشیار فیزیولوژی ورزش، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
مقدمه: عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز (BDNF) یکی از فراوانترین عوامل نروتروفیک در مغز فرد بالغ است و با رشد، شکلپذیری سیناپسی، یادگیری، حافظه و تسهیل فرآیندهای شناخنی در ارتباط است. وجود چندریختی Val66met در کدین ۶۶ ژن BDNF، ترشح این پروتئین را دچار اختلال میکند. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر چندریختی تکنوکلئوتیدی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز بر نمره و بهره حافظه بود.
روش کار: صد دانشجوی مرد بومی از دانشگاه کاشان (میانگین سنی 20/2±60/21) به صورت تصادفی انتخاب شدند. پس از استخراج DNA ژنومیک، انجام واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) با استفاده از پرایمر رو به جلو 5-ACTCTGGAGAGCGTGAAT-3 و پرایمر معکوس 5-ATACTGTCACACACGCTG-3، تایید صحت محصول PCR با استفاده از ژل الکتروفرز 5/1 درصد و در نهایت تعیین توالی با استفاده از آنالیزگر ABI PRISM 7000 Sequencing، تعدادی از آنها فاقد چندریختی Val66met و تعدادی دیگر تحتتاثیر این چندریختی (حامل متیونین) شناسایی شدند. سپس با استفاده از آزمون حافظه وکسلر، نمره و بهره حافظه شرکتکنندگان مورد آزمون قرار گرفت. در نهایت دادهها با استفاده از نرمافزارSPSS تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد افراد فاقد چندریختی در نمره و بهره حافظه به صورت معناداری بهتر از حاملان متیونین بودند (001/0P<). بررسی خرده مقیاسهای وکسلر نشان داد که این برتری بیشتر متاثر از خرده مقیاسهای حافظه منطقی و یادگیری تداعی بود.
نتیجهگیری: به طور کلی نتایج نشان از تأثیر چندریختی Val66met بر بهره حافظه دارد، به گونهای که وجود این چندریختی در برخی از افراد احتمالاً از طریق اختلال در ترشح BDNF توانایی آنها نسبت افراد فاقد این چندریختی را تضعیف میکند.
کلمات کلیدی: Single nucleotide polymorphism, Brain-derived neurotrophic factor, Met-carriers, Memory, چندریختی تک نوکلئوتیدی, عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز, حاملان متیونین, حافظه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1137568/