امین نجفی - استادیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران
سیدمجتبی علوی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران

با توجه به کاربردهای مختلف شناورهای تندرو، تقاضا برای استفاده از این شناورها افزایش یافته است. از اهداف مهم طراحی این دسته از شناورها، دست یابی به سرعت های بالاتر می باشد که یکی از موانع این مهم مسئله ناپایداری طولی می باشد. جهت جلوگیری از وقوع ناپایداری طولی در شناور روش های مختلفی بیان شده است که از آن جمله می توان به اضافه نمودن المان های کنترلی مانند اینترسپتور، تریم تب و... به بدنه شناور اشاره کرد. از مهم ترین معایب استفاده از این المان ها موضوع تعمیر و نگه داری و کنترل آن ها می باشد، در نتیجه اگر بتوان ناپایداری طولی شناور را به روشی حل کرد که نیاز به تعمیرات و نگه داری نداشته باشد مفید و عملی خواهد بود. در این تحقیق روش جدیدی جهت رفع ناپایداری طولی شناور تندرو ارائه شده است. در این روش با استفاده از انحنای عرضی بدنه ناپایداری شناور رفع گردیده ­است. جهت بررسی تاثیر انحنای عرضی بدنه از روش عددی استفاده شده است. همچنین جهت اعتبارسنجی روش عددی، از تست مقاومت شناور در حوضچه کشش استفاده شده است. شناور کوگار یک شناور تندرو تک بدنه هاردچاین با ددرایزی ثابت در پاشنه شناور می­باشد. از تست تجربی پارامترهایی چون مقاومت، تریم دینامیکی و بالاآمدگی مرکز ثقل حاصل می­شوند که این پارامترها جهت اعتبارسنجی روش عددی نیز به کار برده می­شوند. نتایج نهایی در قالب تاثیر انحنا بر ناپایداری طولی، مقاومت و زاویهی تریم دینامیکی برای سرعت های ورودی مختلف ارائه شده است. نتایج نشان­می­دهدکه، تغییر انحنای عرضی تاثیر قابل ملاحظه­ای روی ناپایداری طولی دارد.

ناپایداری طولی, انحنای عرضی, شناورتندرو, شناورکوگار, روش عددی