مریم آهنگری - دانشجوی دکتری امار، دانشگاه تربیت مدرس

در گستره وسیعی از مطالعات پژوهشگران با داده های طولی مواجه می شوند که از جوامعی با ساختاری سلسله مراتبی استخراج شده اند. برای تحلیل این داده ها، ازمدل های طولی استفاده می شود. این مدل ها، امکان تحلیل هم زمان متغیرها از سطوح مختلف را با در نظرگرفتن وابستگی های بین متغیرها پاسخ فراهم می اورد. به منظور مدل بندی داده های طولی، معمولاً از مدل آمیخته خطی تعمیم یافته استفاده می شود. در مطالعات واقعی، مسائل بسیاری وجود دارد که در ان ها مقادیر بدست آمده برای متغیرهای تبینی در معرض خطای اندازه گیری است. نادیده گرفتن خطای اندازه گیری در این مطالعات، می تواند به انحراف واریبی زیاد در برآورد پارامترها منجر شود. در این مقاله، هدف اصلی مدل بندی طولی متغیر پاسخ اسمی در حضور خطای اندازه گیری در متغیر تبیین و هم چنینی ارائه روشی برای تقریب تابع درست نمایی به منظور برآورد پارامترها می باشد.

مدل های آمیخته، پاسخ اسمی، متغیر جانسین، خطای اندازه گیری تفکیک ناپذیر، روش برآورد مونت کارلو EM