امیر حسین رادمان کیان - دانشگاه علم و صنعت ایران
روزبه قوسی - دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی جانی نسب - دانشگاه علم و صنعت ایران

چکیده مقدمه: بسیاری از حوادث ایمنی در صنایع مختلف‌ ناشی از عملکرد کارکنان است. شناسایی و حذف کانون‌های خطر می‌تواند موجب کاهش تاثیر خطاهای انسانی شود. با توجه به اهمیت ایمنی کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌های آموزشی، این مطالعه با هدف شناسایی و کاهش ریسک‌های موجود در کارگاه‌های ریخته‌گری و ماشین‌افزار دانشگاه علم و صنعت ایران صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه‌‌ی توصیفی- تحلیلی در سال 1397 در دانشگاه علم و صنعت ایران انجام شد. پس از شناسایی مخاطرات بالقوه عدد اولویت ریسک (RPN) مخاطرات بالقوه که حاصل‌ضرب سه مولفه‌ی احتمال وقوع، شدت و احتمال کشف است، با استفاده‌ از روش عدد اولویت ریسک فازی(Fuzzy FMEA) محاسبه شد و به اولویت‌بندی ریسک‌های مذکور پرداخته‌شد. در انتها اقدامات اصلاحی لازم برای کانون های‌مخاطره پیشنهاد شد. یافته‌ها: 10 ریسک بالقوه در کارگاه‌ ماشین‌افزار با دامنه‌ی RPN از 8/5 تا 230/3 و 19 مخاطره بالقوه در کارگاه ریخته‌گری با  RPN از 3/1 تا 665/3  شناسایی گردید. مخاطره " پرتاب آچار سه‌نظام" 230/33=RPN و "نفوذ پلیسه به چشم‌ها" 101/33= RPN در کارگاه ماشین‌افزار و "پرتاب مذاب ناشی از احتباس هوا در قطعات فلزی" با 665/3= RPN  " و ا نفجار بوته مذاب ناشی از استفاده‌ی نادرست یا استهلاک" با 392/66= RPN در کارگاه ریخته‌گری در اولویت ریسک هستند. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست‌آمده به روش Fuzzy FMEA در اولویت‌بندی مخاطرات موفق می‌باشد. اجرای اقدامات اصلاحی نظیر آموزش و آگاه‌سازی دانشجویان از خطرات موجود و حذف کانون‌های خطر بتواند سطح ریسک‌های موجود را کاهش دهد.

Risk Assessment, University Workshops, Failure Modes, Risk, ارزیابی ریسک, کارگاه‌های آموزشی, عدد اولویت ریسک, رویکرد فازی