اکرم کرامت - استادیار گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران.

منطقه ساختمانی فروافتادگی دزفول به طور کلی به ناحیه ای از حوضه زاگرس اطلاق میشود که در آن سازند آهکی آسماری فاقد رخنمون بوده و با ضخامت افزایش یافته رسوبات ترشیاری نسبت به ناحیه فارس و لرستان مشخص میشود. این منطقه به دلیل پوشیده شدن سنگ آهک الیگوسن - میوسن آسماری به وسیله تبخیری های میوسن گچساران، در بر گیرنده اکثریت میادین نفتی ایران میباشد. سازند گچساران به عنوان پوش سنگ میدان های نفتی آسماری است که از نگاه مهندسی، یک واحد سنگی با رفتار شکل پذیر است و سیستم های شکستگی موجود در آن و قابلیت نفوذ آب از این شکستگی ها، از دیدگاه هیدرولوژی مهم است. تاکید اصلی این تحقیق بر ریخت شناسی الگوی آبراهه ها در سازند گچساران و رابطه آن با سیستم شکستگی های فروبار دزفول شمالی می باشد که با استفاده از تصاویر ماهواره ای و تکنیک های GIS، پارامترهای مورد نظر مشخص و تجزیه و تحلیل شدند. تعيين الگوی آبراهه بر روی رسوبات تبخیری گچساران، الگوی شاخه درختی را نشان داده و بر اساس رده بندی استرالر ۶ رده را نشان داده است که گروه های با رده عددی کوچکتر از فراوانی بیشتری برخوردارند. تحلیل سیستم شکستگی های منطقه سه روند اصلی بارز را برای آنها نشان داده است که به ترتیب اولویت روندهای شرقی – غربی ، شمالی- جنوبی و شمالشرق جنوب شرقی می باشند. نمایش ترسیمی و آماری این داده ها بیانگر یک انطباق تقريبا منطقی بین الگوهای با رده کمتر و توزیع سیستم شکستگی ها می باشد.

شبکه آبراهه، سیستم شکستگی، فروبار دزفول شمالی