شیوا دانایی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، چهارباغ شهید مصطفی احمدی روشن، دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده علوم پایه،
اشرف ترکیان - دکترای زمین شناسی، دانشیار گروه زمین شناسی،دانشگاه بوعلی سینا، همدان، چهارباغ شهید مصطفی احمدی روشن، دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده علوم پایه

منطقه کرمجگان در ۴۵ کیلومتری جنوب غربی استان قم و در دامنه شمالی کوههای کهک واقع شده و در بخشی از حاشیه غربی ایران مرکزی و در نوار ماگمایی ارومیه دختر جای دارد. براساس روابط صحرایی این منطقه تعدادی دایک با روند شمالغربی جنوب شرقی با سنگ میزبان گرانيتوئیدی وجود دارد. مطالعات پتروگرافی نشان می دهد دایکها از سنگهای آندزیت، آندزیت بازالتی، داسیت، تراکیت و دیاباز تشکیل شده اند. در نمودارهای عنکبوتی عناصر Zr Nb و Ti آنومالی منفی و عناصر Pb و Sr آنومالی مثبت نشان میدهند. عنصر Eu نیز در برخی نمونه دایکها کمی آنومالی مثبت نشان می دهد. در نمودار عناصر کمیاب خاکی یک غنی شدگی کلی در عناصر نادر خاکی سبک (LREE) و یک تهی شدگی در عناصر نادر خاکی سنگین (HREE مشاهده میشود که در نتیجه آن الگویی شیب دار ایجاد شده و وابستگی این سنگها را به سری کالک آلکالن نشان می دهد. در نمودار عناصر ناسازگار، این سنگها از نظر LILE و LREE غنی شدگی و از HESE تهی شدگی نشان می دهند که نشانگر محیطهای در ارتباط با فرورانش است. بررسیهای ژئوشیمیایی نشان میدهد که دایک ها ماهیت کالک آلکالن دارند و از لحاظ درجه اشباع از آلومین، در گستره متالومین قرار دارند و بررسی محیط تکتونیکی دایکها حاکی از آن است که محیط تکتونیکی این سنگ ها در ارتباط با قوسهای ماگمایی میباشد.

کرمجگان، دیاباز، متا آلومین، قوس ماگمایی، آندزیت بازالتی