اهمیت سلامت اجتماعی در دوران بحران (مطالعه مروری)

شیوع پاندمیک کوید- 19، ضمن اینکه منجر به بروز صدمات و خسارات فراوان اقتصادی در دنیا شده، منشاء ایجاد تأثیرات جدی بر سلامت اجتماعی جامعه انسانی بوده است. سلامت ابعاد مختلفی دارد که بیشتر بر ابعاد فردی آن تأکید می شود اما آنچه سلامت یک جامعه را تعیین می کند شاخص هایی است که به عنوان سلامت اجتماعی شناخته می شوند. سلامت اجتماعی دارای ابعاد مختلف روانی، جسمی، اقتصادی و سیاسی است و عوامل متعددی بر آن ت أثیر می گذارند. برنامه های ارتقاء سلامت اجتماعی معمولاً از طرف دولت یا سازمان های مردم نهاد اجرا می شوند. سلامت اجتماعی بعد جدید و مهمی از سلامت به شمار می رود که به کیفیت و کمیت روابط فرد در شبکه روابط اجتماعی اشاره دارد. گزارش فرد از کیفیت روابطش با افراد دیگر (نزدیکان و گروه های اجتماعی) که وی عضوی از آنهاست، سلامت اجتماعی فرد را می سازد. این بعد سلامت شامل پاسخ های درونی فرد (احساس، تفکر و رفتار) است که نشانگر رضایت یا فقدان رضایت فرد از زندگی، میزان مفید بودن و تعامل با جامعه، چگونگی روابط وی در اجتماعی و محیط زندگیش می باشد. آنچه در بحران هایی مانند زلزل و دوران کرونا آسیب می بیند، علاوه بر سلامت جسمی و روانی، سلامت اجتماعی است. چرا که این بعد از سلامت با احساس امنیت که در مواقع بحران دچار آسیب می شود نیز در ارتباط است. در حقیقت بروز بحران در جامعه سبب می شود تا ارتباط فرد با چارچوب های اجتماعی گسسته شود. هرگونه عدم جذب فرد در اجتماعی به گونه ای که سلامت اجتماعی وی به خطر بیفتد، منجر به بروز تهدیدها و مسایلی می شود که مدیریت بحران را با مشکلاتی روبرو می سازد. از سوی دیگر سلامت اجتماعی بالا در یک جامعه از مهمترین و مؤثرترین روش های مدیریت بحران با تکیه بر نیروهای بومی در جامعه و بدون کمک از بیرون می باشد. وزارت بهداشت در طی بحران های متفاوتی هک پیش می آید یکی از دستگاه های اجرایی می باشد که وظیفه خدمت رسانی به احاد جامعه کشور در ابعاد متفاوت را دارد. بعنوان مثال در بحران اخیر بیماری کوید- 19 وزارت بهداشت بطور شبانه روز در خدمت مردم کشور بوده است تا احساس امینت از نظر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی را ایجاد نماید.