زهرا ماهر - گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان

مقدمه: سلامت اجتماعی از مفاهیم نسبتاً جدیدی است که تعریف، مؤلفه ها، ابعاد و شاخص های آن تا حدودی ناشناخته مانده است. جذابیت مفهومی این اصطلاح از آنجاست که می تواند ابزار تحلیلی خوبی برای جامعه شناسان کاربردی، آسیب شناسان مسائل اجتماعی و برنامه ریزان توسعه مخصوصاً در شرایط فعلی اپیدمی کووید 19 در کشور باشد. روش: در این مقاله از روش تحقیق کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است. یافته ها: در این مطالعه به واکاوی ادبیات نظری سلامت اجتماعی و همچنین شاخص ها و مؤلفه های این مفهوم پرداختیم. سپس، دسته بندی جامعی از ابعاد و محورهای سلامت اجتماعی ارائه دادیم. در نهایت اهمیت و ضرورت توجه به این مفهوم را در شرایط فعلی کشور در مواجهه با اپیدمی کروناویروس مورد واکاوی قرار دادیم و به این نتیجه رسیدیم که شیوع ویروس کرونا را نمی توان صرفاً یک پدیده پزشکی دانست. شیوع ویروس کرونا عملاً به یک بحران اجتماعی بدل شده است که نه تنها بدن ها و بهداشت ما را در گیر کرده، بلکه پیامدهای بسیار جدی ای برای فرهنگ، دین و اقتصاد ایران و جهان داشته و دارد و باید آن را به مثابه یک بحران اجتماعی در معنای تام و حتی یک "ابربحران" درنظر گرفت. به نظر می رسد ا ین اپیدمی تهدیدی جدی برای سلامت اجتماعی شهروندان باشد. با واکاوی تجربه زیسته افراد در برهمکنشی اجتماعی با شرایط خاص ناشی از اپیدمی کروناویروس، بهتر می توان آسیب های اجتماعی زاییده این دوران خاص را شناسایی و تفسیر نمود. انجام این امر خطیر، ا مکان سیاستگذاری عملگرایانه و ارائه راهبردهای پیشگیرانه و حمایتی جهت کنترل این آسیب ها را نیز فراهم می کند. بر این اساس، پیشنهاد این مقاله، انجام پژوهش هایی در زمینه آسیب پذیری اجتماعی شهروندان در برابر اپیدمی کرونا و ارائه راهبردهای مؤثر جهت مدیریت آسیب های اجتماعی و ارتقاء سلامت اجتماعی است.

سلامت اجتماعی، ابعاد و شاخص ها، بحران اجتماعی، اپیدمی کووید 19