اثربخشی آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه

هدف: هدف از این پژوهش اثربخشی مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر بوشهر بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر بوشهر در سال تحصیلی 99-89. از بین جامعه آماری مدارس شهر بوشهر تعداد 2 مدرسه به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. از بین مدارس تعداد 30 دانش آموز انتخاب و در ادامه آن ها در قالب دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل )15 نفر) به روش نمونه گیری تصادفی ساده گمارش شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند اما گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از آموزش مثبت اندیشی گروهی و پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا استفاده شد. یافته ها: داه ها با استاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در پس آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنا که آموزش مثبت اندیشی سبب بهبود سازگاری اجتماعی در گروه آزمایش شده است (P<0/05). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود که از آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی به عنوان یک روش اثربخش در جهت افزایش سازگاری دانش آموزان استفاده شود.