رابطه ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی با ابعاد سنگر مسیر شغلی

هدف پژوهش، بررسی رابطه ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی با ابعاد سنگر مسیر شغلی کارکنان مراکز درمانی جنرال وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در شهر اصفهان بود. این پژوهش بنیادین از نوع همبستگی در قالب مدل سازی معادلات ساختاری بود. از جامعه پژوهش، نمون های ۳۶۷ نفری به روش نمونه گیری در دسترس و متناسب با حجم رسته درمانی و اداری در هر سه مرکز درمانی انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس های سنگر مسیر شغلی و انطباق پذیری مسیر شغلی استفاده شد و داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از بین ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی، دغدغه رابطه مثبت و معناداری با سرمایه گذاری های شغلی و هزینه های هیجانی داشت (p>۰/۰۱)؛ کنترل با هیچ کدام از ابعاد سنگر مسیر شغلی رابطه معناداری نداشت، در حالی که کنجکاوی با کاهش سرمایه گذاری های شغلی، جایگزین های شغلی محدود و هزینه های هیجانی رابطه معناداری داشت (p>۰/۰۵) و اعتماد فقط با هزینه های هیجانی رابطه مثبت و معناداری داشت (p>۰/۰۵) . به طور کلی نتایج این پژوهش بیانگر رابطه دغدغه، کنجکاوی و اعتماد با ابعاد سنگر مسیر شغلی بود؛ در همین راستا، طرح ریزی برنامه هایی جهت افزایش کنجکاوی و تعدیل دغدغه و اعتماد می بایست مورد توجه قرار گیرد.