اثربخشی طرحواره درمانی بر افسردگی زنان متقاضی طلاق منطقه 4 تهران

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی طرحواره درمانی بر افسردگی زنان متقاضی طلاق منطقه 4 تهران بوده است. طرح پژوهش از نوع آزمایشی با طرح نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی طلاق منطقه 4 تهران بود که از این میان 30 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه به پرسش نامه های افسردگی بک ( 1988 ) پاسخ دادند. گروه آزمایش طرحواره درمانی را به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای یکبار دریافت نموده اند. داده ها به وسیله آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین افسردگی و تاب آوری تفاوت معناداری وجود داشت پس می توان نتیجه گرفت که طرحواره درمانی بر افسردگی زنان متقاضی طلاق تاثیر گذار است.