اثربخشی طرحواره درمانی بر سرمایه روانشناختی زنان خانه دار شهرستان مشهد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی طرحواره درمانی بر سرمایه روانشناختی زنان خانه دار شهرستان مشهد بوده است.؛ جامعه آماری شامل کلیه زنان خانه دار منطقه 1 مشهد بود و نمونه ای 30 نفری در دسترس از آنها به صورت گمارش تصادفی در دو گروه ( 15 نفری آزمایش کنترل) قرار گرفتند؛ که طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل برای آنها اجرا شد. به این ترتیب طرحواره درمانی یانگ و همکاران ( 1998 ) برای گروه آزمایش اجرا شد و در هر دو مرحله آزمودنی های هر دو گروه به پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران ( 2007 ) پاسخ دادند. داده ها با آزمون های تحلیل کوواریانس بررسی شد. یافته ها نشان داد که طرحواره درمانی بر سرمایه روانشناختی (امید، خودکارآمدی، تاب آوری و خوش بینی) زنان خانه دار شهرستان مشهد با (p<0.05) تاثیر مطلوب دارد. نتیجه آنکه با اجرای طرحواره درمانی می توان زمینه توانمند سازی زنان خانه دار را فراهم آورد.