سمیرا شریفی آوند - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایر

این مطالعه به منظور بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب دانشآموزان مبتلا به اختلال هراس اجتماعی انجام شده است. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود، جامعه پژوهش یکی از مدارس منطقه 4 تهران بود که 28 دانش آموز ( 14 تا 19 سال) مبتلا به هراس اجتماعی از بین دانش آموزان منطقه 4 تهران بر اساس نمره آزمون هراس اجتماعی و بر مبنای نمونهگیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی جایگزینی به دو گروه (آزمایش 14 نفر و کنترل 14 نفر) تقسیم شدند. در این مطالعه قبل از اجرای مداخله، تمامی آزمودنی ها توسط پرسشنامه های مقیاس اضطراب و هراس اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند، سپس از میان کسانی که دارای هراس اجتماعی بودند، به طور هدفمند 28 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند ( 14 نفر گروه آزمایش و 14 نفر گروه کنترل) و بعد از اجرای متغیر مستقل گروه درمانی شناختی رفتاری، پرسشنامه اضطراب مجدد ا اجرا شد. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها از شاخص های آماری مانند تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اضطراب دانش آموزان در پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری داشته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی رفتاری می توان در بهبود سلامت روانشناختی دانش آموزان مورد کاربرد قرار گیرد.

درمان شناختی رفتاری، اضطراب، هراس اجتماعی