بررسی رابطه جاافتادگی اجتماعی با رفتار جستجوی شغل از طریق نقش میانجی گر قابلیت استخدام ادراک شده

این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان جاافتادگی اجتماعی و رفتار جستجوی شغل با نقش میانجی قابلیت استخدام ادراک شده انجام شد. طرح پژوهش رابطه ای از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کارجویان شهر اهواز بودند که به روش نمونه گیری در دسترس 225 نفر از آنها مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه جافتادگی اجتماعی (میچل و همکاران، 2001)، پرسشنامه قابلیت استخدام ادراک شده گریفس، استیل، آلن، برایان ( 2005 ) و پرسشنامه رفتار جستجوی شغل الیس ( 2013 ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار SPSS و AMOS استفاده شد. بر اساس یافته ها رابطه مستقیم جاافتادگی اجتماعی با قابلیت استخدام ادراک شده و قابلیت استخدام ادراک شده با رفتار جستجوی شغل معنی دار شد. رابطه غیر مستقیم جاافتادگی اجتماعی و رفتار جستجوی شغل از طریق قابلیت استخدام ادراک شده نیز معنی دار شد.