حمید محمدی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار

هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين تاثير درمان شناختي رفتاری و درمان پذیرش و تعهد بر افسردگي بيماران مالتيپل اسكلروزیس (ام.اس.) است.طرح مورد استفاده در این تحقيق طرح آزمایشي به شيوه پيشآزمون پسآزمون با گروه گواه است. این طرح از سه گروه آزمودني تشكيل شده است. گروه آزمایش اول مداخله درمان شناختي رفتاری و گروه آزمایش دوم مداخله درمان پذیرش و تعهد را در طي 8 جلسه دریافت کردند و گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفتند. جامعه آماری در تحقيق حاضر شامل کليه بيماران زن مبتلا به مالتيپل اسكلروزیس (ام.اس.) دارای علائم افسردگي شدید و متوسط است که برای هر گروه 15 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. روش نمونه گيری به صورت هدفمند با کنترل شروع بيماری (بين 5 تا 10 سال) و سن بيماران (بين 30 تا 50 سال) انجام شد و سپس در مرحله پيش آزمون پرسشنامه بک اجرا گردید. برای تحليل فرضيه های پژوهش از آزمون کوواریانس استفاده گردید. نتایج نهایي نشان داد هم درمان شناختي رفتاری و هم درمان پذیرش و تعهد در کاهش علائم افسردگي بيماران ام .اس موثر است اما درمان شناختي رفتاری نسبت به درمان پذیرش و تعهد موثرتر است.

درمان شناختی رفتاری، درمان پذیرش و تعهد ، مالتیپل اسکلروزیس (ام.اس.)، افسردگی