بهزاد ماله میر - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
صفورا کیوانلو - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
مونا صدری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران
حسین والی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش همجوشی شناختی و شوخ طبعی در پیش بینی اضطراب وجودی شهروندان شهر الوند انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و با توجه به روش توصیفی و از نوع همبستگی است.جامعه ی آماری این مطالعه شامل تمامی شهروندان شهر الوند در خرداد 1399 بود. تعداد 100 نفر از طریق نمونه گیری در دسترس و با پخش پرسشنامه آنلاین از طریق شبکه های مجازی برای این پژوهش انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های مقیاس اضطراب وجودی، مقیاس همجوشی شناختی و پرسشنامه شوخ طبعی پاسخ دادند. داده های آن با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی از جمله فراوانی، درصد فراوانی، ضریب پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره به وسیله نرم افزار آماری spss 25 تجزیه و تحلیل شد.نتایج نشان داد متغیر شوخ طبعی و اضطراب وجودی نشان داد که این دو متغیر نیز رابطه منفی و معناداری با یکدیگر دارند (p=0/001؛ r=-0/25). بررسی نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیر همجوشی شناختی (p=0/001؛ t=3/84) شوخ طبعی قادر (P=0/001؛ t=-2/38) قادر به پیس بینی اضطراب وجودی شرکت کنندگان می باشد. .منفی بودن ضریب رگرسیون برای شوخ طبعی بدین معناست که هر چه میزان این متغیر ها در افراد بیشتر باشد، میزان اضطزاب وجودی به مراتب کمتر می شود. و مثبت بودن ضریب رگرسیون همجوشی شناختی نشان می دهد که هر چه این متغیر در شرکت کنندگان بیشتر باشد،اضطراب وجودی نیز بیشتر خواهد بود.

شوخ طبعی، همجوشی شناختی، اضطراب وجودی