زهرا حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور، واحد همدان، همدان، ایران

نگرانی در مورد ضعف و نقص تفکر انتقادی در دانش آموزان، خاص یک کشور با منطقه نیست، بلکه تامی سیستم های آموزشی دنیا را در برگرفته است. از آن جهت پرورش تفکر و استدلال یکی از هدف های تعلیم و تربیت است. دستیابی به این هدف مستلزم فراهم کردن شرایط و به کارگیری راهبردها وروش های آموزشی مؤثر بر تفکر انتقادی است. توانایی تفکر انتقادی یکی از مهارت هایی است که انسان را برای مواجهه با مسائل جدید و منحصر به فرد دنیای کنونی توانمند می سازد. این توانایی به انسان کمک می کند تا با استفاده از مهارت استدالال و توانایی تحلیل و بررسی شرایط به انتخاب صحیحی دست یابد و قضاوت و ارزشیابی در زمینه انتخاب های وی را ممکن می سازد. چنین مهارتی بیش از پیش به ضرورتی غیرقابل انکار در زندگی اجتماعی تبدیل شده است. بنابراین برای آن که در آینده افرادی توانمند و دارای آزادی اندیشه و خلاق داشته باشیم باید آن ها را از همان کودکی پرورش دهیم. مدارس باید به جای انتقال معلومات و ایجاد محیط های خشک انضباطی که فقط باز تولید دانش را می طلبد، شرایطی را فراهم کنند تا دانش آموزان در تلاش ذهنی برای حل مسائل (تفکر) بتوانند درباره صحت و اعتبار و ارزش اطلاعات و استدلال های ارائه شده داوری کرده و حقایق را از عقاید و سفسطه در استدلال را تشخیص دهنده تا قادر به گرفتن تصمیم های منطقی (تفکر انتقادی) باشند.و اتخاذ روش هایی که انگیزه و علاقه دانش آموزان را تقویت کرده و با ایجاد چالش در فرآیندها فکری، منفعل و محتاط بودن را به تبادل نظر و تفکر فعال تغییر دهد، امری ضروری است. از آن جهت مطالعه حاضر با هدف ضرورت پرورش تفکر انتقادی در دانش آموزان انجام شد.

تفکر، تفکر انتقادی، مهارت های تفکر انتقادی، نظام آموزشی