محمدرضا صبوری فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران
حسین جناآبادی - استاد گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران

بیکاری یک مسئله فراگیر است و تأثیرات مخربی بر رفاه بیکاران و خانواده هایشان دارد با در نظر گرفتن هزینه های مهم روان شناختی که بیکاری برای قربانیان و خانواده های آن ها دارد، شناسایی مکانیزم های اساسی این پدیده، مخصوصاً برای طراحی مداخلات پیشگیرانه و درمانی اهمیت زیادی دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر مشاوره شغلی توان مبنا بر خودکارآمدی تصمیم گیری دانش آموزان انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر، روش نمیه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه دختر و پسر شهر خاش بود که در سال حصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند که 60 نفر به صورت تصادفی از نمونه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 30 نفر ) گمارده شدند. در این پژوهش از مقیاس خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی تیلور و یتز (1983) به عنوان پیش آزمون پس آزمون استفاده شد و مداخله ی مشاوره ی شغلی توان مبنا در 7 جلسه (هر جلسه یک هفته) رو آن ها اجرا گردید. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوورایانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل داده ها حاکی از آن بود که رویکرد مشاوره شغلی توان مبنا بر خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی (β=0/66) مؤثر بوده است همچنین نتایج حاکی از تأثیر زیاد مشاوره شغلی توان مبنا بر مؤلفه های خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی بود و اختلاف معناداری در نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش ایجاد کردند که نشان می دهد مشاوره شغلی توان مبنا بر خودکارآمدی دانش آموزان تاثیر معناداری دارد.

مشاوره شغلی توان مبنا، خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی، دانش آموزان، شهرستان خاش