اثربخشی بازتوانی شناختی بر بهبود عملکرد خواندن و نوشتن دانش آموزان با اختلال یادگیری

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی بازتوانی شناختی بر بهبود عملکرد خواندن و نوشتن در دانش آموزان با اختلال یادگیری انجام شده است. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و به صورت طرح پیشآزمون و پسآزمون به همراه گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پایه اول تا پنجم ابتدایی با اختلال یادگیری در شهر تهران بودند که به مرکز گفتاردرمانی دردشت مراجعه کرده بودند از بین آنها نمونه ای به حجم 30 نفر انتخاب شد و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شد. گروه آزمایش کودکانی بودند که بازتوانی شناختی را به مدت 1 ماه و در طی 12 جلسهی یک و نیمساعته و به مدت 3 روز در هفته را دریافت میکردند ولی به گروه آزمایش هیچگونه آموزشی ارائه نمی شد. ابزار به کاررفته در این پژوهش پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد، برنامه توانبخشی شناختی موجب بهبود وضعیت خواندن و نوشتن در کودکان با اختلال یادگیری می شود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد برنامه توانبخشی شناختی می تواند به عنوان روشی مناسب در بهبود وضعیت تحصیلی در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری به کار رود و بنابراین پیشنهاد می شود ازبرنامه بازتوانی شناختی به منظور بهبود عملکرد خواندن و نوشتن در دانش آموزان با اختلال یادگیری استفاده شود.