مینا معروفخانی - گروه مشاوره، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران
سیروس شریفی - هیئت علمی گروه روانشناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران

هدف از پژوهش حا ضر، بررسی اثربخشی مداخله امیدمحور بر کاهش تعارضات زناشویی و مسئولیت پذیری همسران معتادین بود. جامعه پژوهش را تمامی همسران معتادان مراجعه کننده به کمپ اعتیاد شهر ابهر در سال 99 بود که از این میان 30 نفر از افرادی که در پرسشنامه مسئولیت پذیری نمرات پایین و در تعارضات زناشویی نمرات با تری را کسب کرده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه برگزیده شده و به روش گمارش تصادفی در دو 15 نفری (گروه آزمایش و گواه) جایگزین شدند و مداخله امیدمحور، طی 8 جلسشه به گروه آزمایش آموزش داده شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) و مسئولیت پذیری پرسشنامه کالیفرنیا (CPI) بود. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. یافته ها نشان داد که مداخله امیدمحور باعث کاهش تعارضات زناشویی و افزایش مسئولیت پذیری همسران معنادین شده بود (p<0/01). نتایج پژوهش گویای اهمیت تأثیر مداخله امید محور بر تعار ضات زناشویی و مسئولیت پذیری همسران معتادین بوده و آموزش مثبت نگری توانسته است میزان بالایی از تغییرات تعارضات زناشویی و مسئولیت پذیری همسران معتادین را تبیین نماید.

تعارضات زناشویی، مسئولیت پذیری، مداخله امیدمحور