خودکارآمدی، خودتنظیمی و درگیری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 399

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PCCONF07_362

تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1399

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر با هدف بررسی خودکارآمدی تحصیلی، خود تنظیمی و درگیری تحصیلی در دانشجویان مقاطع مختلف دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. جامعه ی پژوهش شامل تمام دانشجویان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1398-1399 در این دانشگاه بود، از میان آنها 447 نفر ( 367 کارشناسی، 59 ارشد و 1 دکترا) با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های باورهای خودکارآمدی تحصیلی (ASEBQ، زاژاکووا، لینچ و اسپنشاد، 2005 )، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (MSLQ، پینتریچ و دی گروت، 1990 ) و درگیری تحصیلی (ریو، 2013 ) پاسخ دادند. از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد خودکارآمدی و درگیری تحصیلی در دانشجویان دختر و پسر برابر و خودتنظیمی در دانشجویان دختر بیشتر از دانشجویان پسر می باشد. درگیری تحصیلی، خودکارآمدی و خودتنظیمی در دانشجویان هر دو مقطع ارشد و دکترا از دانشجویان کارشناسی بیشتر است اما بین دانشجویان ارشد و دکترا تفاوتی وجود ندارد. درگیری تحصیلی و خودتنظیمی در دانشجویان دانشکده های مختلف برابر است. خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان مجموعه ی دانشکده های مهندسی و معماری کمتر از دانشجویان مجموعه ی دانشکده های ادبیات، الهیات و علوم تربیتی و همچنین کمتر از دانشکده علوم اداری می باشد.

نویسندگان

سیده خدیجه امیریان

کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد خراسان رضوی

سمیه حاتمی کیا

کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد خراسان رضوی