اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر انسجام خانواده و سبک های عشق ورزی زنان شاغل در آموزش و پرورش

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر انسجام خانواده و سبک های عشق ورزی زنان شاغل در آموزش و پرورش بود. روش پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون – پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زنان شاغل در آموزش و پرورش قزوین در سال 1398-1399 بود. جامعه هدف شامل 100 زن شاغل می باشد که از این جامعه باتوجه به ملاحظات نظری و نیمه آزمایشی بودن تحقیق، 40 نفر به شیوه نمونه گیری به صورت در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس از بین افراد واجد شرایط به شکل تصادفی 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها اجرای پکیج مهارت های ارتباطی براساس دیدگاه هارجی و دیکسون ( 2004 ) و پرسشنامه انسجام خانواده اولسون ( 1999 )، پرسشنامه سبک های عشق ورزی استرنبرگ ( 2007 ) بود. روش آماری تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس بود نتایج تحلیل نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی موجب افزایش انسجام خانواده زنان شاغل در آموزش و پرورش می شود (p<0/005) همچنین نتایج فرضیه دوم نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی موجب بهبود سبک های عشق ورزی زنان شاغل در آموزش و پرورش می شود (p<0/005).