علی ابراهیمیان - دانشجو کارشناسی آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، ساری، ایران
محمدباقر ابدی - دانشجو کارشناسی آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، ساری، ایران

پیشرفت و گسترش تکنولوژی و فناوری اطلاعات و دسترسی آسان به وسایل ارتباط از راه دور سبب تغییر روش زندگی مردم در جنبه های مختلف و علاوه بر آن باعث دگرگونی در شیوه های آموزشی نیز شده است. به علاوه، امروزه با شیوع ویروس کرونا، آموزش های الکترونیک در سراسر جهان مورد توجه بیشتری قرار گرفته است که کشور عزیزمان ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. با توجه به این شرایط در سدد تهیه مقاله ای با هدف بررسی معایب و مزایا آموزش الکترونیک و اینکه با توجه به معایب و مزایا این نوع آموزش؛ آیا آموزش الکترونیک بر روی دانش آموزان کشور تاثیرگذار خواهد بود یا خیر. روش تحقیق انتخابی برای این مقاله، توصیفی و تجزیه تحلیل کتابخانه ای با مراجعه به دیدگاه ها و نظرات پژوهشگران مختلف از طریق مطالعه مقالات مختلف مرتبط با موضوع مورد نظر می باشد. نتیجه آنچه که از بررسی، تجزیه و تحلیل داده ها بدست آمد، نشان داد که در ایران، به دلایل گوناگون به ویژه دلایل اقتصادی و همچنین به دلیل نبود بستر و زیرساخت های کافی برای انجام آموزش الکترونیک مخصوصاً آموزش از طریق وب در کشور، این نوع آموزش در کشور چندان تاثیر گذار نخواهد بود و عدالت آموزشی نیز برقرار نخواهد شد.

آموزش الکترونیک، دانش آموزان، یادگیری، کشور