مرجان ارجنه
سارا ابراهیمی
عاطفه مومن آبادی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه علاقه اجتماعی و تفکر انتقادی در کودکان دارای نشانگان افسردگی و بدون نشانگان افسردگی انجام شد . روش: با توجه به موضوع پژوهش، روش علی-مقایسه ای انتخاب شد . جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان 1۳ الی 1۵ سال شهر گرمسار بود که تعداد آنها 1۳۵0 نفر بود و جهت انتخاب گروه نمونه با استفاده از جدول مورگان کرجیس و به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 144 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری از تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده گردید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین علاقه اجتماعی و تفکر انتقادی و تمامی خرده مولفه های آن در کودکان دارای نشانگان افسردگی و بدون نشانگان افسردگی تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری : می توان نتیجه گرفت که افسردگی در کودکان نمی تواند عامل مخربی باشد برای کاهش علاقه اجتماعی و تفکر انتقادی .

علاقه اجتماعی، تفکر انتقادی، نشانگان افسردگی