الهام رحیمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور واحد آمل

رشد اجتماعی می تواند، نقش بسیار با اهمیتی در کیفیت زندگی حال و آینده داشته باشد و دانش آموزان می توانند با موفقیت در رشد اجتماعی بر احساسات منفی و مثبت خود کنترل داشته باشند. در این میان سبک رفتاری خانواده و نحوه ارتباط پدر و مادر با فرزندان عامل موثری در رشد رفتاری و اجتماعی، وضعیت روانی و نگرش های آنان به زندگی و مناسبات اجتماعی و از جمله چگونگی نگرش به روابط انسانی در مدرسه است. بر همین اساس، پژوهش حاضر که از نوع مقاله مروری است با هدف مطالعه نقش والدین و محیط خانواده بر رشد اجتماعی و رفتاری دانشآموزان انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد ساختار و شکل خانواده ها، نحوه ارتباط والدین با فرزندان بیشترین تاثیر را اولا بر چگونگی شخصیت روانی، اجتماعی، رفتاری و فرهنگی آنها داشته و ثانیا به طور غیر مستقیم بر جامعه تاثیر می گذارد.

خانواده، محیط، رشد اجتماعی و رفتاری