سیده راضیه عابدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش گرایش تعلیم و تربیت اسلامی، دانشگاه پیام نور مرکز خوی
محمدباقر اکبرپور زنگلانی - مربی گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور و دانشجوی دکتری برنامه ریزی آموزش از دور، تهران، ایران

فناوري هاي اطلاعاتی و ارتباطی زندگی را در بسياري از ابعاد آن دگرگون ساخته اند. از جمله اين دگرگونی ها تغيير در شيوه هاي سنتی آموزش است به گونه اي که نياز به حضور فيزيکی در کلاس درس کاهش يافته است. اگر چه تا ديروز، آموزش تنها از وجود مربيان و معلمان بهره می گرفت و کتاب به منزله اصلی ترين منبع اطلاعاتی در آموزش محسوب می شود در حال حاضر وجود ابزارها، روش ها و محيط هاي جديد آموزشی، شيوه هاي جديدي را به وجود آورده است. از جمله اين شيوه ها «آموزش و تدريس الکترونيکی» است. آموزش مجازي يکی از روش هاي رايج در کشورهاي مختلف جهان است. در اين پژوهش سعی شده است نقش تدريس مجازي در رضايتمندي دانش آموزان و دانشجويان از لحاظ يادگيري و نوع کيفيت آموزش مورد بررسی قرار بدهد. يافته هاي پژوهشی نشان دادند تدريس مجازي فوايد زيادي نسبت به تدريس سنتی دارد ولی از لحاظ رضايتمندي بين اين دو رابطه معناداري وجود نداشت.

تدریس مجازی، یادگیری، رضایتمندی، کیفیت آموزش