تاثیر رویکرد آموزشی مبتنی بر آموزه های پیوندگرایی در مقایسه با یادگیری در حد تسلط بر خودکارآمدی تحصیلی و ارزش گذاری تکلیف در دانش آموزان متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر رویکرد آموزش مبتنی بر پیوندگرایی در مقایسه با رویکرد آموزشی یادگیری در حد تسلط بر خودکارآمدی تحصیلی و ارزش گذاری تکلیف دانش آموزان در درس زبان انگلیسی بوده است. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با استفاده از اجرای پیش آزمون است. جامعه ی آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان دختر پایه ی سوم دبیرستان مدارس دولتی شهرستان رامهرمز بود که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بوده اند. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر در دو کلاس حضور داشته اند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند و به دو خرده مقیاس پرسشنامه ی (1991) MSLQ پاسخ دادند. یافته ها نشان داد که رویکرد آموزش پیوندگرایی در مقایسه با رویکرد آموزشی یادگیری در حد تسلط از اثربخشی بیش تری بر باورهای انگیزشی برخوردار بوده است. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که رویکرد آموزشی پیوندگرایی از طریق افزایش مشارکت فراگیران در انجام تکالیف درسی، استفاده از منابع، گره ها و شبکه های حقیقی و غیرحقیقی مرتبط با یادگیری زبان انگلیسی فرصت های کم نظیری را به منظور خودکارآمد نمودن و نیز ارزش گذاری بیشتر برای تکالیف در فراگیران ایجاد می کند. لذا، این پژوهش استفاده از آموزه های نظریه ی پیوندگرایی را به منظور ارتقاء باورهای انگیزشی فراگیران در درس زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی پیشنهاد می کند.