کاظم برزگر بفروئی - عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه یزد
محمدامین دهقان طرزجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه یزد
محسن شاکری - عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه یزد

هدف اصلی پژوهش حاضر «شناسایی چالش های کاربرد روش های تدریس فعال در مدارس ابتدایی است» از آن جایی که در این پژوهش به بررسی موانع و چالش های کاربرد روش های تدریس فعال در دوره ومدارس ابتدایی پرداخته می شود. از نظر هدف از نوع «کاربردی» است. رویکرد پژوهش حاضر «تحلیلی» و روش پژوهش «مروری و کتابخانه ای» است. در این راستا سعی برآن شد تا از اسناد ومنابع معتبر ملی و بین المللی استفاده شده و از آن ها در این زمینه بهره کافی برده شود. به طور خلاصه روش تدریس فعال، روشی است که یادگیری را برای دانش آموزان لذت بخش تر می کند و نظم و توالی و سازماندهی مشخصی برای یادگیری در آن وجود دارد و برای شروع یک تدریس جذاب تجارب قبلی دانش آموزان در نظر گرفته می شود و از پیش سازمان دهنده ها نیز استفاده می گردد. یافته های پژوهش نشان داد که راهبردهایی نظیر گفت و گوی درونی، گفت و گو با دیگر دانش آموزان، مشاهده، تجربه عملی، استفاده از الگوی تجربه و گفت و گو، توسعه روش های تدریس و یادگیری استدلالی می تواند تدریس را اثرببخش تر وموثرتر کند . در مجموع براساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که بهترین روش تدریس تجربه خودمعلم است زیرا معلم که مدیریت کلاس را برعهده دارد مهم ترین مجری روش تدریس است پس از باید از آزادی عمل کافی در این زمینه نیز برخوردار باشد تا موانع اجرا به حداقل سطح ممکن برسد.

چالش های تدریس فعال، کاربرد روش های تدریس فعال، دوره ابتدایی