قدرت اله خلیفه - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی گروه علوم تربیتی
امیر مثنوی - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی گروه علوم تربیتی

دوره های موک احتمالاً مهم ترین عامل نوظهور در زمینه یادگیری الکترونیکی در سال های گذشته هستند که اخیراً توجه زیادی را به ویژه در دانشگاه های پیشرو به دست آورده و در حال حاضر به عنوان یک فرم بسیار امیدوار کننده آموزش درنظر گرفته می شوند. از همین رو، وقت آن فرا رسیده است که بررسی کنیم آیا موک ها از رویکردهای جدیدی برای آموزش و یادگیری در گستره فعالیت در موسسات و دانشگاه ها الهام گرفته اند؟ هدف اصلی این پژوهش بررسی زمینۀ امکان ایجاد یک پداگوژی جدید توسط موک بود. در این مطالعه برای پاسخ به سوالات، از روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی با رویکرد بررسی نظام مند ادبیات پژوهش استفاده شد. این روش نوعی مرور مطالعاتی است که ادبیات پژوهشی را به صورت نظام مند و علمی مورد مطالعه قرار می دهد و به شناسایی جامع، ارزیابی و سنتز تمامی مطالعات مرتبط اقدام می کند. نتایج این پژوهش نشان داد که نمی توان ادعا کرد که موک یک پداگوژی جدید نوآورانه است، حتی اگر آنها راهی جدید برای آموزش عالی جهت «تجارت و کسب سود» داشته باشند. اما، آنچه واضح است این است که باید در زمینه یادگیری طراحی برای موک سرمایه گذاری گسترده ای انجام شود و در چنین طراحی طراحی لازم است که نه تنها آنچه اکنون در مورد یادگیری بزرگسالان می دانیم، از جمله بینش های اخیر علوم اعصاب، بلکه همچنین باید انچه در مورد اجتماعات عملی، از جمله بینش های اخیر علوم اعصاب، بلکه همچنین باید آنچه در مورد اجتماعات عملی، برآورده کردن انبوه ایده ها، بینش ها و دروس نوظهور مبتنی بر ارزیابی نوآورانه لازم است، شناسایی کنیم.

پداگوژی، یادگیری الکترونیکی، موک، تدریس، یدگیری