سارا نعمتی - دانش آموخته کارشناسی ارشد ، علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی قوچان، قوچان، ایران
مسعود نجف نجفی - دانشیار گروه صنایع غذایی مرکز آموزش و تحقیقات و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
مریم توکلی - مدیر کنترل کیفیت شرکت بهار رز چناران (عالیس)

در سالهای اخیر، نانو تکنولوژی غذایی از نقطه نظر صنعتی و علمی مورد توجه زیادی قـرار گرفتـه اسـت و میتوانـد در تمـام جنبه های علم مواد غذایی مثل فرآوری، بسته بنـدی، ایمنـی و تغذیـه مـورد اسـتفاده قـرار گیـرد. بـه طور کلـی سیسـتمهای نانوساختاری به انواع مختلفی تقسیم میشوند : لیپوزوم ها، نانوامولسیون ها، میکروامولسیون ها، نانوذرات چربی جامـد (SLNs) و نانوذرات پلیمری. امولسیونها، نقش مهمی در فرمولاسیون مواد غذایی ایفا می کنند و تهیه امولسیون معمـولا0 نخسـتین گـام در فرایند ریزپوشانی میباشد. نانوامولسیونها در مقابل امولسیونهای متداول چندین مزیت دارند که آنها را بـرای کاربردهـای غذایی مناسب می سازد و در نتیجه اندازه ذرات کوچکتر حاصـل میشـود: شـفافیت نـوری بـالا، پایـداری فیزیکـی در مقابـل جداسازی گرانشی و تجمع ذرات و افزایش دسترسی زیستی به مواد ریزپوشانی شده. ایـن مقالـه بـه بررسـی نانوامولسـیونهـا، روشهای امولسیونسازی و کاربردهای آنها در صنعت غذا میپردازد.

ترکیبات فعال، پوشش های خوراکی، خواص ضد میکروبی، زمان ماندگاری، نانوامولسیون