نرجس جنتی ها - مرکز تحقیقات علوم تغذیه و صنایع غذایی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مریم مصلحی شاد - گروه علوم و صنایع غذایی، واحد صفادشت، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سعیده شجاعی علی آبادی - عضو هیئت علمی دانشکده و انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

نانوکامپوزیت ها به عنوان پلیمرهای زیست تخریب پذیر و پر کننده در پلیمرها بکار گرفته می شوند. اخیرا نانوکامپوزیت های زیستی در مقیاس نانو ذرات به عنوان ترکیبات ضد میکروبی و ضد قارچی در بسته بندی غذا حائز اهمیت می باشند. نانوذرات شامل نانو ذرات نقره و اسانس های روغنی جهت کنترل رشد میکروارگانیسم ها در سطح مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. شایان ذکر است که نانو کامپوزیت های زیستی عامل ارتقای ویژگی های فیلم خوراکی از قبیل مکانیکی و حرارتی می شوند. گسترش بسته بندی فعال و بکارگیری نانوکامپوزیت ها از قبیل نانوسلولز میتوانند، سبب افزایش ماندگاری فرآوردههای غذایی برای مصرف کننده شوند. بکارگیری نانو امولسیون اسانس های روغنی به عنوان افزودنی ضد میکروبی در اینگونه بسته بندیها نقش اساسی را ایفا می کنند و منجر به افزایش مدت ماندگاری محصول مورد نظر می شود. هدف از ارائه این مقاله مروری بررسی کاربرد نانو تکنولوژی در صنعت غذا از قبیل فیلم های خوراکی و نانو کامپوزیتهایی با اثر ضد میکروبی جهت تامین ایمنی و کیفیت در صنعت غذا می باشد.

فیلم خوراکی، بسته بندی، پلیمر، نانوکامپوزیت، ماندگاری مواد غذایی