آسیه جوادی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان، اصفهان، ایران
نوشین نقش - دانشیار گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاداسلامی واحد فلاورجان، اصفهان، ایران

هایپرلیپیدمی فاکتور اصلی خطر در بروز بیماری های قلبی – عروقی و آترواسکلروز است. همچنین بیماری های قلبی-عروقی از علل شایع مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته هستند. یکی از خصوصیات متداول در هایپرلیپیدمی، افزایش در میزان اسیدهای چرب آزاد، تری گلیسریدها، ذرات با چگالی پایین (LDL)، کلسترول و آپولیپوپروتئین B و کاهش در غلظت ذرات با چگالی بالا ( HDL) پلاسمایی است. داروهایی که برای درمان هایپرلیپیدمی استفاده می شوند در گروه های مختلفی وجود دارند که شامل: مهار کننده های هیدروکسی متیل گلوتاریل کوآنزیم A ردوکتاز، فیبرات ها، مهارکننده های جذب کلسترول، گروه نیکوتیک اسید، از بین برنده های اسیدهای صفراوی هستند و هر گروه مکانیسم متفاوتی برای کنترل هایپرلیپیدمی دارند. نانوداروها نسبت به ترکیبات دارویی دیگر مزایای قابل توجهی دارند، برخی از مزایای مهم نانوداروها که برای دارورسانی استفاده می شوند به شرح زیر است: -1 پایداری و ظرفیت بالای حمل مواد دارویی را دارند-2 تولید داروها در دو فاز مختلف آب دوست و آب گریز امکان پذیر است. -3 امکان استفاده برای انواع روش های دارورسانی هوشمند وجود دارد. -4 نانوداروها را می توان به گونه ای طراحی کرد که کنترل انتشار دارو از ماتریکس توسط بیوتکنولوژیست امکان پذیر باشد. این ویژگی های نانوداروها باعث بهبود دارورسانی و کاهش دوز مصرفی داروها شده اند. با بررسی مطالعات انجام شده توسط محققان رسانش هوشمند دارو، به صورت ترکیبات نانوذرات لیپیدی، نانوذرات پلیمری، نانوذرات آنتی اکسیدانی و نانوسوسپانسیون پیشنهاد شده است. در این مقاله مروری کاربرد نانوذرات در درمان هایپرلیپیدمی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.

آترواسکلروز و دارورسانی، نانوذرات، هایپرلیپیدمی.