زهرا واثقی - دکتری تخصصی، مهندسی شیمی، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران
علی نعمت اله زاده - دانشیار، دانشکده فنی، گروه مهندسی شیمی، دانشگاه محقق اردبیلی
امید توکلی - استادیار، پردیس دانشکدههای فنی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تهران

تبدیل زیستی یونهای فلزی مس (II)، کروم (III) و نیکل (II) موجود در آب با استفاده از رویکرد همزمان احیا و جذب زیستی مورد توجه قرار گرفت. در این روش، یونهای فلزات سنگین مذکور با استفاده از قدرت کاهندگی مواد فیتوشیمیایی موجود در عصاره ی اناریجه با نام علمی Froriepia subpinnata تبدیل به فلزات با ظرفیت صفر شده و سپس جذب هسته ی نانوذرات اکسید سه فلزی CuCrNi میشوند. نانوذرات تولید شده توسط سانتریفیوژ از محلول جداسازی شدند. مورفولوژی نانوذرات توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و ساختار کریستالی آنها توسط آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD) بررسی شد. مطالعات انجام شده در زمینه اثر پارامترهای کلیدی مانند زمان و pH بر روی بازده تولید نانوذرات و بازده حذف فلزات سنگین نشان داد که در تمامی pHهای تست شده واکنش در زمان 3/5 دقیقه پایان یافته و حداکثر بازده حذف فلزات برای فلزات مس، کروم و نیکل در pH معادل 7 به ترتیب % 99/13، % 98/31 و % 62/43 به دست آمد. بازده کلی تولید نانوذرات نیز % 87/83 محاسبه شدکه تقریبا معادل میانگین بازده حذف تکتک یونهای فلزی میباشد. همچنین، داده های حاصل از جذب به خوبی با مدل سینتیکی شبه درجه دوم مطابقت داشته اند که نشاندهنده ی شیمیایی بودن ماهیت فرایند احیای زیستی و تولید نانوذرات توسط مکانیسم جذب میباشد.

جذب سطحی، سینتیک جذب، فرایند احیای زیستی، فلزات سنگین، نانوذرات فلزی