CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

زیست چینه‌ نگاری و دیرینه بوم ‌شناسی سازند آسماری در شمال غرب روستای دریس، غرب استان فارس

عنوان مقاله: زیست چینه‌ نگاری و دیرینه بوم ‌شناسی سازند آسماری در شمال غرب روستای دریس، غرب استان فارس
شناسه ملی مقاله: JR_JSF-10-2_001
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:

سمیر اخزری - دانشگاه اصفهان
علی صیرفیان - دانشگاه اصفهان
حسین وزیری مقدم - دانشگاه اصفهان

خلاصه مقاله:
به منظور بررسی زیست‌ چینه‌نگاری و دیرینه بوم‌شناسی سازند آسماری در برش دریس مورد مطالعه قرار گرفته است. این برش با ضخامت 460 متر در شمال غرب روستای دریس، در پهنه فارس داخلی حوضه زاگرس واقع بوده و دارای مختصات جغرافیایی "26 '32 o51 طول شرقی و "59 '41 o29 عرض شمالی است. رسوبات سازند آسماری در این برش شامل سنگ آهک‌های خاکستری و کرم متمایل به خاکستری نازک، متوسط و ضخیم لایه، توده‌ای و بعضاً دولومیتی با میان‌لایه‌های نودولار و مارنی می‌باشد. بر اساس مطالعات صحرایی و با توجه به ضخامت لایه‌ها، رنگ و ویژگی‌های سنگ‌شناسی، 5 واحد سنگ‌ چینه‌ای برای برش مذکور معرفی شده است. همچنین مطالعات میکروسکپی مقاطع نازک به معرفی 19 جنس و 19 گونه از روزن‌داران کف‌زی منجر گردیده است. بر اساس پراکندگی میکروفسیل‌ها، 2 زیست‌زون تجمعی Nummulites vascus-Nummulites fichteli Assemblage Zone (Rupelian) و Archaias asmaricus-Archaias hensoni-Miogypsinoides complanatus Assemblage Zone (Chattian) شناسایی شده و سن الیگوسن (روپلین ـ شاتین) برای سازند آسماری در برش مورد مطالعه پیشنهاد می‌شود. در این مطالعه زیست‌زون‌های سازند آسماری در برش دریس با دو برش دیگر در پهنه‌های فارس داخلی و فروافتادگی دزفول در حوضه زاگرس تطابق داده شده است. این مقایسه عمیق‌تر شدن حوضه فورلند زاگرس را از جنوب‌شرق به سمت شمال‌غرب تأیید می‌نماید. با مطالعه عناصر اسکلتی و تجمع دانه‌های کربناته مشخص شد که کربنات‌های الیگوسن سازند آسماری در آب‌های نواحی حاره‌ای ته‌نشین شده است. همچنین تحلیل ریزرخساره‌ها و دیرینه بوم‌شناسی نشان می‌دهد که تجمع عناصر اسکلتی در این برش از نوع هتروزوئن (فورآلگال، رودآلگال و فورامول) می‌باشد.

کلمات کلیدی:
حوضه زاگرس؛ فارس داخلی, سازند آسماری, الیگوسن, زیست چینه نگاری, پالئواکولوژی.‏

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1141674/