امین طالع زاده - دانشگاه صنعتی مالک اشتر
محمد رضا نظری - دانشگاه یزد
مجتبی دهقان منشادی - دانشگاه صنعتی مالک اشتر

تخمین نیروی درگ وارد بر اجسام مختلف همواره موردتوجه محققان بوده است. اصولاً این نیرو از دو روش کلی انتگرال­گیری روی سطح جسم و روش کاهش مومنتوم در ناحیه دنباله جریان محاسبه می­شود. در تحقیق حاضر، محاسبة نیروی درگ در جریان دائم و تراکم­ناپذیر حول بدنه یک زیردریایی نمونه، به روش دوم مورد بررسی قرار گرفته و نتایج با داده­های آزمایشگاهی موجود اعتبار­سنجی شده ­است. شبیه­سازی در نسبت­ منظری­های مختلف در زاویۀ­حمله صفر انجام شده و توانایی این روش در جریان­­های تحت زاویةحمله نیز بررسی شده است. پارامترهای تأثیرگذار بر نتایج این روش، فاصلة نقاط اندازه­گیری از یکدیگر، فاصلة مقطع داده ­برداری از بدنه و اندازة ناحیۀ داده ­برداری، که در این مقاله پیشنهادهای کاربردی در خصوص انتخاب مقدار مناسب برای هر کدام، ارائه شده است. همچنین سهم مؤلفه‌های مختلف فشار، مومنتوم و اغتشاشی در ناحیه دنباله در مقاطع مختلف محاسبه شده است. این نتایج می­تواند در تونل بادهایی با طول مقطع­کاری کوچک به کار گرفته شود. همچنین نتایج این روش را می­توان با نتایج روش متداول انتگرال­گیری سطحی مقایسه کرد. در صورت استفاده از نتایج این تحقیق، حداکثر خطا در زاویة حملة صفر و مخالف صفر به ترتیب کمتر از 4% و 16% خواهد بود.

اصل کاهش مومنتوم, نیروی درگ, انتگرال‌گیری ویک, شبیه‌سازی عددی, زیردریایی استاندارد سابوف