مهدی مظفری - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
منصور بیات - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
افشین محسنی فر - گروه بیوشیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سیدجمال هاشمی - بخش انگل شناسی وقارج شناسی، دانشکده بهداشت وعلوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش ایمونوسنجی رقابتی کوانتومدات، کادمیوم تلوریت و نانوذره مغناطیسی سیلیکایی جهت سنجش آکراتوکسین، بر اساس انتقال انرژی فلورسانس از کوانتومدات به رودامین ۱۲۳ می باشد. نانوذره مغناطیسی سیلیکایی با استفاده از کلرید آهن سه ظرفیتی وسولفات آهن تحت جریان گاز ازت و pH قلیایی و افزودن محلول TEOS سنتز گردید. برای عامل دار کردن آن از ترکیب APTES و افزایش عامل دار کردن وکارا شدن آن ،از ترکیب گلوتارآلدهید استفاده شد که کار جدیدی می باشد. واکنش ایمنی اختصاصی بین آنتی-آکراتوکسین آنتی بادی کوانتومدات و آکراتوکسین نشاندار شده، موجب فلویوروفور Rho۱۲۳ (گیرنده) وکوانتومدات (دهنده) درمجاورت فضایی یکدیگر شده و باعث رخداد پدیده انتقال انرژی رزونانس فلورسانس، متعاقب تحریک نوری کوانتومدات میشود. درصورت حضور آکراتوکسین آزاد، با آکراتوکسین نشاندار شده با رودامین درنانوحسگر زیستی، جهت اتصال به آنتی بادی کونژوگه شده با کوانتومدات رقابت نموده به نحوی که پدیده انتقال انرژی رزونانس فلورسانس، به طور فزاینده ای مهار می شود. یک ارتباط خطی بین کاهش شدت فلورسانس رودامین در ۵۸۰nm با افزایش غلظت آکراتوکسین درنمونه درمحدوده ۸ تا ۴۸pg/ml وجود دارد. استفاده از نانوذره مغناطیسی سیلیکایی به عنوان تشدید کننده سیگنال باعث میشود که حساسیت سیستم از ۲۲ به ۰/۸pg/ml افزایش یابد. شمای تشخیص رقابتی بسیار ساده، حساس، هموژن، سریع وکارا می باشد ونیازمند مراحل جداسازی وشستشوی زیاد نمی باشد.

آکراتوکسین، انتقال انرژی رزونانسی فلورسانس، کوانتومدات، نانوحسگر زیستی، نانوذره مغناطیسی سیلیکایی