مکانیابی پایگاه های اورژانس پزشکی به کمک تلفیق روشهای بهینه سازی و شبیه سازی (مطالعه موردی: پایگاه های اورژانس شهری اصفهان)

مقدمه: از جمله مسایل پیچیده مدیران اورژانس پزشکی، تصمیم گیری در مورد محل استقرار پایگاه های اورژانس جهت پاسخدهی سریع به درخواست ها می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، کاهش زمان پاسخ به درخواست های خدمات اورژانس پزشکی با استفاده از تلفیق تکنیک های بهینه سازی و شبیه سازی بود. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی انجام شد. بر اساس شاخص هایی مانند تراکم جمعیت و میزان تماس های درخواست اورژانس پزشکی، تعدادی مکان در مناطق ۱ ، ۳ ، ۵ و ۶ شهر اصفهان جهت استقرار پایگاه های اورژانس تعیین گردید که باید محل نهایی استقرار پایگاه ها از بین آنها انتخاب می شد. با تعیین عواملی همچون میزان تاثیر شرایط ترافیک بر زمان پاسخ، نرخ تقاضا و هزینه های عملیاتی، سناریوهای مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و بهترین سناریو از بین آنها انتخاب گردید. یافته ها: با اجرای سناریوی انتخاب شده، میانگین زمان پاسخ به درخواست های اورژانس به ۱۰ دقیقه میرسد که نزدیک به استاندارد بین المللی ۸ دقیقه می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، بدون صرف هزینه های زیاد جهت ایجاد و تجهیز پایگاه های اورژانس اضافی، می توان به تقاضاهای مختلف در کوتاه ترین زمان پاسخ داد. روش ارایه شده در تحقیق حاضر را می توان در مکانیابی پایگاه های سایر خدمات اضطراری مانند آتشنشانی استفاده نمود.