حسین بوذرجمهری - کارشناس ارشد، مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، گروه مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران و گروه سیاست پژوهی سلامت، پژوهشکده سیاست پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، تهران، ایران
علی اکبری ساری - استاد، مدیریت و سیاستگذاری سلامت، گروه مدیریت و اقتصاد بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
ابراهیم جعفری پویان - دانشیار، مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، گروه مدیریت و اقتصاد بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
یاسمن هرندی - دکتری حرفه ای، داروسازی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

یکی از ویژگی های بازار سلامت «عدم تقارن اطلاعاتی» است که باعث میشود بیماران از کیفیت خدمتی که دریافت می کنند، مطلع نباشند. روش هایی برای جلوگیری از مضرات اطلاعات نامتقارن وجود دارند. به عنوان مثال میتوان به ارتباط بلند مدت بین پزشک و بیمار (مانند پزشک خانواده)، نظارت تشکل های حرفه ای، الزامات مربوط به دریافت مجوز و تضمین کیفیت اشاره کرد (۱). با این حال، یکی از راهکارهای جدید برای ایجاد تقارن اطلاعاتی، استفاده از فنآوریهای جدید «اطلاعاتی» است تا عملکرد خدمتگزاران سلامت برای مردم شفاف شود. شفافیت نه تنها به دلیل پیامدهای مثبت آن امری ضروری می باشد، بلکه طبق قانون دسترسی آزاد به اطلاعات، حقوق شهروندی و بیانیه حقوق بشر، حق مردم است تا بتوانند «انتخاب آگاهانه» داشته باشند (۲). انگلستان یکی از کشورهایی است که اقداماتی در این مسیر انجام داده است که در ادامه به شرح تجربه آن پرداخته شد.