باز بینی، کشف و اصلاح خطای معرفتی در آیین نامه های طراحی سازه های فولادی کانادا، ایالات متحده آمریکا و ایران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 318

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SEE-4-5_004

تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1399

چکیده مقاله:

بازنگری نتایج آزمایش های لیوناردو داوینچی و مشاهده اثر مخرب زلزله بر سازه هایی که بر اساس آیین نامه های روز طراحی شده بودند، نیاز به پژوهش در اعتماد پذیری آیین نامه های طراحی فولاد را ضروری ساخت. علی الرغم وجود نتایج آزمایش های لیوناردو که در آن عضوهای کششی بلند ضعیف تر از عضوهای کششی کوتاه هستند، در آیین نامه های کاناد، ایالات متحده آمریکا، و ایران اثر لاغری، به دلایل غیر منطقی، در محاسبه ظرفیت منظور نشده است. علاوه بر آن محاسبه ظرفیت تیر های فولادی در آیین نامه های این سه کشور بر مبنای ناپایداری به صورت پیچشی قرار گرفته، که فرض نابجایی است. مورد دوم سبب شده که ظرفیت تیر تا بیش از ۵۰ درصد بیشتر از ظرفیت واقعی پیش بینی شود، و خطر و عدم قطعیت جدی وارد کار کند.گروه پژوهشی هنر شامل نویسندگان حاضر، در دو دهه گذشته، پژوهش ممتد و هدف داری در جهت شناخت پدیده های طبیعی به راه انداختند. نتیجه کار به کشف و گسترش نگاه و منطقی متفاوت با روال معمول منجر و در قالب فلسفه تغییر حالت (فتح) ثبت شد. ساخت فتح بر اساس استدلال منطقی، استفاده از اصول بدیهی، بدور از فرض های نامطمین، و با استفاده از ریاضی پایه انجام شده است. این نحوه ساخت سبب شده تا فتح به صورت روشی دقیق، صریح، و جامع برای همه پدیده های طبیعی درآید. حاصل فتح در قالب منحنی های فارسی ریخته شده است. منحنی های فارسی توابعی صریح از متغیر حالت و دو ضریب هادی هستند. بر اساس داده های معتبر موجود در فرهنگ علمی، ضرایب هادی برای محاسبه ظرفیت سازه های فولادی محاسبه شده است. ظرفیت پیشنهادی برای عضوهای فلولادی، در هر درجه حرارت، هر هندسه، و غیره صادق است. هدف اصلی این مقاله شرح کشف و اصلاح کاستی ها و خطاهای موجود در آیین نامه های طراحی سازه های فولادی رایج در ایران، ایالات متحده آمریکا، و کانادا ، با استفاده از فتح، می باشد. برای این کار ابتدا مبانی کار توسعه یافته و سپس با مقایسه نتایج با داده های معتبر، صحت و دقت آن به تایید رسیده است.

نویسندگان

عبدالرسول رنجبران

دانشیار مهندسی عمران، دانشگاه شیراز

مرتضی فتاحی

دانشجوی ارشد مهندسی عمران واحد بین الملل، دانشگاه شیراز

محمد رنجبران

دکترای مهندسی شیمی از دانشگاه شریف

فاطمه رنجبران

دانشجوی مهندسی مکانیک ، دانشگاه شیراز