بررسی فراوانی نقوش طبیعت گرایانه در گلیم شیریکی پیچ سیرجان

در طول تاریخ انسان برای حفظ خود در برابر تغییرات اقلیمی و فصلی از بافتن پارچه، البسه، زیرانداز و حتی مصارف تزئینی ناگزیر بوده است. تولیدات نساجی در خلال هزاران سال از روش های ساده بافندگی به وسیله در هم بافتن الیاف گیاهی و حیوانی تا بافندگی با دستگاه های پیچیده کامپیوتری پیشرفت کرده است. آنجا که نقوش صنایع دستی هر ملتی «به عنوان کهن ترین و اصیل ترین نقوش» نشان دهنده اعتقادات، باورها و افکار آن قوم و ملت می باشد و از آنجا که گلیم در ایران به عنوان یکی از قدیمی ترین و کهن ترین دستبافت ها، قدمتی بس طولانی دارد، نقوش آن می توانند بازگو کننده و بیان کننده بسیاری از باورها و اعتقادات مردم روزگاران باشند که متاسفانه در چادرهای عشایر و در میان زیراندازها و سایر وسایل زندگی، تنها و مهجور مانده اند. دنیای نقوش گلیم در واقع دنیای تخیلات و باورهای انسان هایی است که با دستان توانمند خود در تار و پودی بی جان، روحی به این وسعت و عظمت می دمد و ما را این چنین محصور بافته هایشان می سازد. در این تحقیق بر آن شدم تا نقوش این نوع دست بافته را که ریشه در فرهنگ و آداب و رسوم اقوام مختلف دارد بررسی کرده و تحقیق به روش استقرایی با مطالعه منابع کتابخانه ای انجام شده است.