کاوه کوچ پی ده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران مدیریت ساخت دانشگاه علاالدوله سمنانی

یکی از راهکارهای حل معضل تامین سرمایه جهت اجرای پروژه های عمرانی استفاده از قراردادهای سرمایه گذاری مشارکتی می باشد. روش BLT یکی از روش های سرمایه گذاری مشارکتی است که مخفف عبارت (Build, Leasing, Transfer ساخت، اجاره و انتقال) می باشد. در این روش پروژه متعلق به دولت است و سرمایه گذار اقدام به احداث یا به بیان دیگر تزریق سرمایه می نماید، مدت زمان معینی تحت عنوان دوران مشارکت تعریف می شود و اگر درآمدهای پروژه به حساب دولت میزبان واریز شود، در مدت مشارکت رقم مشخص و ثابتی را سرمایه گذار به عنوان اجاره از دولت دریافت می کند عکس این موضوع نیز صادق است، یعنی اگر درآمدهای پروژه به حساب سرمایه گذار واریز شود، رقم مشخص و ثابتی از سوی سرمایه گذار به سرمایه پذیر پرداخت شده و پس از پایان دوران مشارکت، کل پروژه بهدولت تعلق خواهد گرفت و سرمایه گذار محل را واگذار می نماید. در این پژوهش ابتدا به شناسایی ریسک های این نوع قراردادها پرداخته و 59 ریسک مرتبط با پروژه های BLT مشخص گردیده است سپس ریسک های با اهمیت بالاتر جداسازی شده و مشخص گردید ریسک هایی که در گروه ریسک های سیاسی، قانونی، فرآیند ساخت و ساز، مالی و اقتصادی و طراحی قرار می گیرند از اهمیت بالاتری برخوردار می باشند. در انتها به بررسی تخصیص ریسک بین عوامل پروژه پرداخته و با توجه به توانایی و مهارت هر عامل بر کنترل ریسک، ریسک های پروژه به عوامل مربوطه تخصیص یافته است.

قراردادهای سرمایه گذاری مشارکتی، شناسایی و مدیریت ریسک، تخصیص ریسک، پروژه های BLT