یاسمن ربیعی سامانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش پایداری پردیس دانشگاه علم و صنعت ایران
محسن فیضی - استاد و عضو هییت علمی گروه معماری دانشگاه علم و صنعت ایران
عباس ترکاشوند - استادیار و عضو هییت علمی گروه معماری دانشگاه علم و صنعت ایران

گرمایش زمین، انتشار بیش از حد گازهای گلخانه ای و احساس نیاز به فضا و ساختارهای جدید برای پاسخگویی به نیازهای بشر امروزی، طراحان را به استفاده از الگوهای طبیعی سوق داده است. بیشترین تولید دی اکسید کربن در حوزه ی صنعت ساختمان اتفاق می افتد در نتیجه معماری مبتنی بر الگوهای طبیعی به عنوان بهترین راهکار برای حل این معضل مطرح شده است. طبیعت بهترین الگو برای طراحان است چرا که طی میلیاردها سال خود را ترمیم کرده و دارای بهینه ترین و پایدارترین ساختارها است. از زمان باستان از طبیعت برای الگوی طراحی استفاده می شد اما بیشتر فرم های طبیعی مدنظر طراحان بود. در دهه های اخیر بهبود عملکرد سازه، انرژی و مسائل اجتماعی نیز علاوه بر فرم مدنظر طراحان بوده است. استفاده از اصول ریاضی با استفاده از نرم افزارهای محاسباتی و مهندسی پیشرفته نقش بسزایی در تجزیه و تحلیل رفتارهای طبیعت و شبیه سازی آنان در طراحی داشته است. نتایج به دست آمده از الگو قرار دادن طبیعت، کاهش فاحش مصرف انرژی در صنعت ساختمان و کاهش تولید آلاینده ها بوده است به گونه ای که موضوع ساختمان های صفر کربن تا سال 2030 مطرح شده است.

پایداری، طبیعت، الگوهای طبیعی