طراحی مرکز محله با رویکرد سرزندگی مطالعه موردی : محله استقامت (رشت)

نیازها و سرنوشت مشترك گروه های انسانی را می توان یکی از مهم ترین عوامل شکل گیری محله های مسکونی به عنوان واحدهایی اجتماعی- کالبدی دانست . زیرا از یک سوء نیازهای روانی و از سوی دیگر نیازهای اقتصادی، اجتماعی و امنیتی ایجاب می کرد، که خانواده ها و گروه های انسانی به صورت مجتمع زندگی کنند . پژوهش حاضر محله ی استقامت واقع در منطقه 4 از شهر رشت را به عنوان نمونه موردی جهت مطالعه به منظور طراحی «مرکز محلیه» با رویکرد سرزندگی, منتخب قرار داد. محدوده ی حاضر دارای بافت مسکونی درمانی بوده و بخشی از حریم آن نیز به رودخانه گوهررود اختصاص داده شده است. بافت منطقه و مسیرهای دسترسی به آن نیز از سلسله مراتب مطلوبی برخوردار است نبود «مرکز محله» به عنوان عامل مهم برقراری پیوند فضایی و کارکردی بین اعضاء جامعه و محله به وضوح دیده می شود. استقامت به عنوان یک محله ی مطلوب و دارای پتانسیل های عالی همچون سرسبزی, رودخانه, مسیرهای دسترسی و بافت منظم , کیفیت «سرزندگی» را بالقوه در خود داراست. پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این سوال که برقراری پیوند فضایی و کارکردی بین اعضاء جامعه و محله از چه طریقی امکان پذیر می باشد؟ شکل گرفته و هدف از انجام آن نیز طراحی «مرکز محله» جهت ارتقاء روحی و روانی کاربران فضا می باشد. مطالعات حاضر با روش تحقیق توصیفی تحلیلی و با تکیه بر گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و مطالعات میدانی صورت گرفته است. شیوه ی جمع آوری اطلاعات میدانی و بر پایه بررسی های عینی پژوهشگر بوده است. ارزیابی نهایی و تحلیل داده ها نیز با استفاده از تکنیک SWOT انجام گرفته است