تأثیر روش تدریس کاوشگری در درس علوم تجربی بر باورهای فراشناختی، خودکارآمدی و حل مسئله اجتماعی دانش آموزان

هدف اصـــلی این پژوهش تعیین تأثیر روش تدریس کاوشـــگری در درس علوم تجربی بر باورهای فراشـــناختی، خودکارآمدی و حل مســـئله اجتماعی دانش آموزان کلاس چهارم ابتدایی شهر ستان ایذه در سال تحصیلی 98-99 بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان کلاس چهارم ابتدایی شـــهرســـتان ایذه که تعداد کل آنها 3373 نفر بود و نمونه پژوهش شـــامل40 نفر دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهرســـتان ایذه بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های حل مسئله اجتماعی دزوریلا2002، خودکارآمدی عمومی شرر1982 و پرسشنامه باورهای فراشــناختی ولز1997 اســتفاده شــد. روش تحقیق نیمه آزمایشــی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش از روش آماری تحلیل کوواریانس اســتفاده شــد. نتایج تحلیل کواریانس نشــان داد که مقدار تأثیر متغیر مســتقل اجرای اثر روش تدریس کاوشــگری بر باورهای فراشــناختی، خودکارآمدی و حل مسئله اجتماعی در سطح P<0/05 معنادار بود. تأثیر متغیر مستقل روش تدریس کاوشگری بر باورهای فراشناختی پس از خــــارج کردن تأثیر پیش آزمون در سطــــح P<0/05 معنادار بود، همچنین نتایج نشان داد مقدار تأثیر روش تدریس کاوشگری بر خودکارآمدی پس از خــــارج کردن تأثیر پیش آزمون در سطــــح P<0/05 معنادار بود، اما نتایج نشان داد مقدار تأثیر روش تدریس کاوشگری بر افزایش توانایی حل مسأله اجتماعی پس از خــــارج کردن تأثیر پیش آزمون در سطح P<0/05 معنادار نبود.