فاطمه باقری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

در سال 1340 شمسی ، ایران مكتبی نو در هنرهای تجسمی به جهان عرضه کرد. مكتبی که به سرعت به یكی از جنبش های مهمهنری درجهان تبدیل شد و تأثيرات بسزایی بر تاریخ هنر گذا شت. به ند رت میتوان آثار هنری ملی را مخصو صا هنرهای تجسمیدر مكتبی خاص گنجاند. این مكتب که سقاخانه نام دارد را می توان سرآمد شكل گيری مكتبی نو در ایران ناميد البته مكتبی کهرنگ و بوی مدرن دارد و سنت های ملی مذهبی را نيز در خود جای داده است. نقاشان این مكتب اگر چه در اسلوب و سبک ازروش جهانی زمان الهام می گيرند، اما موضوع ها و نخش مایه های سنتی و مرسوم را به کار می گيرند. هنرمندان و پيشگامان مكتبسقاخانه در تكاپوی تعریف جدیدی از زیبایی های ملی و سنتی برآمدند و یا به عبارتی این هنرمندان با عشق به زوایای فرهنگ ملیو نگاهی گسترده به فرهنگ جهانی به فكر افتادند که مكتبی ملی و بين المللی تأ سيس نمایند و با بره گيری از فرهنگ و گنجينه ایاز فرم های ایرانی، پایه و اساس این مكتب را بنيان نهادند. مكتب سقاخانه مهمترین مكتب نقاشی ایران از حيث وسعت و شهرتاست. لذا به جهت اهميت و جایگاه مكتب سقاخانه، در پژوهش پيش رو به ساختار و ارکان مكتب سقاخانه پرداخته شده است.

جنبش، مکتب ایرانی، سخاخانه، نخاشی معاصر ایران