ابراهیم صحرایی - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
ناصر پورصادق - استاد، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران، ایران
ناصر حمیدی - دانشیار، گروه مدیریت صنعتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
علی محتشمی - دانشیار، گروه مدیریت صنعتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

هدف:هدف مقاله تعیین، شناسایی و بازتعریف محرک‌های پیچیدگی سازمان‌های دولتی درقالب مدل محرک‌های پیچیدگی سازمان‌های دولتی است. ‌ روش‌: از حیث روش‌شناسی در این پژوهش از نظریه داده‌بنیاد کلاسیک (GT)،‌بهره گرفته شده است. ‌این روش، روشی کیفی در تحقیق است که با طی مراحل سه‌گانه کدگذاری باز، محوری و انتخابی به دسته‌بندی داده‌ها برای دستیابی به مدل پارادایمی می‌‌پردازد. ‌برای اعتباربخشی به مدل اولیه نیز از روش کمّی «ارزیابی روایی محتوایی(CVR)» استفاده شده است. ‌ یافته‌ها: پس از انجام کدگذاری محوری، تعداد 68 خرده‌مقوله از محرک‌های پیچیدگی سازمان‌های دولتی شناسایی و احصا شد که پس از انجام اعتبارسنجی با توجه به نظر خبرگان، این تعداد به 52 محرک پیچیدگی سازمانی تعدیل و نهایی شد. ‌ نتیجه‌گیری‌:برمبنای یافته‌های پژوهش حاضر، مدل محرک‌های پیچیدگی سازمانی در بخش دولتی ایران با نگاه بر بازتعریف پیچیدگی‌های سازمانی که از مقوله‌های اصلی و زیرمقوله‌های کانونی تشکل شده است، شامل‌ 11 مقوله اصلی و 52 زیرمقوله است. ‌ سهم ارزش‌افزایی پژوهش‌: این پژوهش با افزودن بُعد جدید‌ محرک‌های پیچیدگی قانونی بر ابعاد پیچیدگی سازمان‌های دولتی که ریشه در نوع خط‌مشی‌گذاری و اجرای آنها در ایران دارد،‌ رویکرد نوینی در ادبیات و علم پیچیدگی باز کرده است. ‌

سازمان‌های آینده, پیچیدگی سازمانی, محرک‌های پیچیدگی, نظریه داده‌بنیاد