جعفر رحیمی نسب - مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مکانیک
جلیل رضایی پژند - مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مکانیک

ویژگیهای منحصر به فرد سیالهای الکترورئولوژیکال زمینۀ کاربرد آنهارا در سازههای هوشمند فراهم نموده است. یکی از این کاربردها، استفاده از سیال الکترورئولوژیکال به عنوان میراکننده ارتعاشات نامطلوب در سازههای مکانیکی است. در این تحقیق، ارتعاشات گذرای صفحات کامپوزیتی ساندویچی با لایه سیال الکترورئولوژیکال بررسی میشود. صفحه شامل دو لایۀ الاستیک است که لایۀ سیال الکترورئولوژیکال را در بر میگیرند. از مدل بینگهام برای مدلسازی سیال الکترورئولوژیکال استفاده شده است. به کمک روش اجزاء محدود معادلات حرکت استخراج شده و پاسخ گذرا با استفاده از روش انتگرالگیری مستقیم در حوزه زمان به دست میآید. اثر میدانالکتریکی، ضخامت و چیدمان لایهها بر زمان نشست ارتعاشات مورد مطالعه قرار میگیرد. نتایج نشان میدهد که با استفاده از سیال الکترورئولوژیکال میتوان میرایی سیستم را به میزان قابل توجهی افزایش و زمان نشست ارتعاشات را کاهش داد

سازههای هوشمند، سیال الکترورئولوژیکال، صفحات ساندویچی،ارتعاشات گذرا