لیلا سرابی - کارشناسی علوم تربیتی، آموزگار آموزش و پرورش، زنجان، ایران،

هدف از این مطالعه بررسی نقش سواد رسانه ای در کاهش آسیب های اجتماعی بوده است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و از ابزار و شیوه ی جمع آوری اطلاعات منابع کتابخانه ای، مقالات استفاده شده است . از جمله نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که برای مواجه با آسیب های اجتماعی فضای مجازی نباید احساسی برخورد کرد بلکه، این برخوردها باید با سیاست و منطق همراهشود تا تاثیرات لازم را بر گروه هدف داشته باشد. البته این برخوردها نباید با آزادی های مدنی افراد جامعه در تضاد باشند. فضای مجازی علاوه بر آسیب هایی که می تواند به همراه داشته باشد می تواند کارکردهای مفیدی نیز داشته باشد. باید از تجارب موجود در این زمینه بهره برد و با مدیریت و مهندسی فرهنگ فضای مجازی و از طریق مدیریت دانش، بازاریابی محتوا و تولید آن، علاوه برایجاد سرمایه های فرهنگی و اجتماعی، برای کشور کسب درآمد نیز کرد. افرادی که به سواد رسانه ای مجهز شده اند می توانند ضمن داشتن دیدی انتقادگونه، بهترین راه را برای بهره بردن از فضای مجازی را انتخاب کنند. تا کمترین آسیب ها را از بودن در این فضا را متحمل شوند. نهادهای اجتماعی آموزشی همچون آموزش و پرورش، دانشگاه ها و مراکز آموزشی به عنوان متولیان امر آموزش و تربیت انسان نقش عمدهای بر عهده دارند؛ نهاد آموزش و پرورش به عنوان اولین نهاد آموزشی که فرد به عنوان عضوی از جامعه با آن اشنا می شود نقش اصلی را بر عهده دارد؛ بنابراین سیاست گذاران باید تمهیداتی بیاندیشند تا از طریق آن، سواد رسانه ای به عنوان جزئی اساسی از زندگی هر شخص به حساب آید.

فضای مجازی، آموزش و پرورش، سواد رسانه ای، آسیب های اجتماعی، آزادی مدنی